I. (çавă)
1. мест. указ.
вот тот, вот этот
вон тот, вон этот (при указании на относительно отдаленный объект)
çав кĕнеке — та книга
ав çав теле çитиччен — вон до того места
çавна илсе пар-ха — достань-ка вон это
2.
тот, этот (о ком или о чем говорилось ранее)
упомянутый
ку çав çынах-и — çавах — это тот человек? — да, тот самый
çавăн чухне — тогда, в то время
бригадир кирлĕччĕ, çавна шыратăп-ха — мне нужен бригадир, я его ищу
çав каçхине эпĕ клубраччĕ — в тот вечер я был в клубе
çав, çав имярек, тот-то
çав, çав çĕрте — там-то и там-то, в таком-то месте
Кам ĕçлемест, çав çимест. — посл. Кто не работает, тот не ест.
3. в знач. усил. частицы
такой, так, столь, настолько
çав тери — очень, в такой степени
çав тĕрлĕ — очень, в такой степени
çил çав тери хытă вĕрет — ветер дует очень сильно
◊
çав вăхăтрах — 1) в то же время 2) а между тем
çав хушăрах — 1) в то же время 2) а между тем
çав хаççăнах — в это же время, одновременно
çавна пула — из-за этого, по этой причине
тăман тухрĕ, çавна пула чарăнма тиврĕ — поднялась метель, из-за этого пришлось остановиться
çавăн пирки — из-за этого
çавна май — в связи с этим
çав майпа — таким образом, таким путем
çавă кăна — только и всего
çав-çке-ха — вот ведь что, вот ведь оно как
çав халлĕнех — в таком же виде, состоянии
çавăн чухлĕ — столько
çавăн пек —
1) такой
çавăн пек çын вăл — такой он человек
2) так
пурăнкалатпăр çавăн пек — вот так мы и живем
çав кирлĕ-ха ăна! — так ему и надо!
II. частица
1. утверд.
вот, то-то, да
конечно, именно
çавă çав — то-то и оно, вот именно
пулĕ те çав — вполне может быть
çапла çав — да, так
— санăн туртмалли пур-и? — у тебя курево есть?
— пĕтрĕ çав — да кончилось вот
— ма килместĕн пирĕн пата? — ты что не приходишь к нам?
— ерçӳ çук çав — да времени нет
2.
как, так уж, так и, ну и
ача эх тăрмашать çав — мальчик так старается
каç-каç кашкăрсем улаççĕ çав — по ночам волки так воют
илĕртӳллĕ çав çуркунне! — так прекрасна весна!
эсĕ те çав! — эх, ты!
3. вопр.
а, же
эсир миçен çав? — а сколько вас человек?
мĕн терĕн çав? — что ты сказал?
эпĕ ыйтнине тăваймарăн пуль çав? — ты не смог выполнить мою просьбу?
4. уступ.
хотя, правда
çапли çапла та çав — так-то оно так
укçу пур-и санăн? — пур та çав... — деньги у тебя есть? — есть-то есть, но...
5.
с частицей -и
выражает нерешительность, неопределенность:
кажется, то ли, может быть
— миçере вăл? — сколько ему лет?
— çирĕмре-и çав, çирĕм пĕррере — то ли двадцать, то ли двадцать один
— хăçан пулнă ку? — когда это было?
— пĕлтĕрччĕ-и çав — кажется, в прошлом году
син.: çавă
тот
да
çавă çын — тот человек
— сирĕн кайма инче-и? — далеко ли вам идти?
— инче çав — да, далеко
вон тот, вон этот (означает предмет более отдаленный). Панклеи. Карчăкки: тор! тор! çав йытта çапса пăрах-ха, старик! тет. Регули 745. Çавна исе пар. Ib. 639. Çав сохалсăр старик (çав старик сохалсăр) салтакра çӳресе. || Этот, тот (упомянутый раньше). Чаду-к. Вăл каланă: пирĕн апи çук, çавна (её) шыраса çӳретĕп, тенĕ. Шурăм-п. Михаля: çавна кайса илес-ха, тесе, чупса кайрĕ те... Альш. † Ватта-вĕтте мĕн илем, çамрăксене çав илем. Ib. Елшелин те, таçтан килет шывланса хай Чăнлă юппи, çав тăрат шывланса. Вишн. 71. Çавсем (эти названные предметы) пурте çĕреççĕ те, шыва каяççĕ, шыв вара çавăнта шăршлă пулать. Ib. 61. Çав çинин мĕн кирлинчен ытлашши çăва каять те, ун йышши çын мăнтăрланса каять вара. Изамб. Т. Тепĕр кунне ирхине: çав Михалян (у этого Михайлы) виç сурăхне илсе кайнă, тенине илтрĕмĕр. СТИК. Çавăн (у этого человека) хĕрне калаçаççĕ (= çавăн хĕрне килĕшмешкĕн калаçаççĕ). Юрк. Çав вăхăтра (в это время), мĕскерлескер-тĕр (какая-то личность), пĕр çын, алăка уçса, еррипе кăна кĕрет те. Орау. Çав вăхăтра çынсам ун патне мĕн пулнине пĕлме пырсан, аçа çапса та вĕлерчĕ, тет. N. Эпĕ калах çав лашана пăхатăп. Я опять ухаживаю за тою (же) лощадью. Т. VIII. Çав каçхине, в тот вечер (в упомянутый вечер). Байгул. † Хура вăрман хĕрри хурлăханлă: хура чĕкеç лармас — çав хуйхă (вот в чем горе). || Такой (ставится вместо пропущенного собственного имени). Артюшк. Çав, çав çĕрте вăкăр пур. В таком-то месте есть бык. N. Çав тытнă. Такой-то покойник поразил болезнью. || Иногда подчеркивает подлежащее. Ст. Ганьк. † Таппăна (ловушку) ăçта хуратăн? — Юман тăрне хуратăп.— Юман тăрăнче мĕн лекет? — Сарă-кайăк, çав лекет. || Соединяется с наречием авă. Юрк. Пĕр тăван та пĕр пулмаст, теççĕ чăвашсем, авă çав сăмахсем пирĕн тĕп-тĕрĕс ĕнтĕ. Ib. Пирĕн йăха, пирĕн киле ырă кин килсе кĕменччĕ... — Авă çав тĕрĕс иккен, тет хунямăшĕ. || Заключает в себе ссылку на прежнее, указывая на факт, который вытекает или является последствием предыдущего или следствием других наличных обстоятельств. По-русски здесь могут стоять разные обороты. Сĕт-к. Кĕрконне, çав Ваçок кайсан, Ольон пит коллянатьчĕ. (Здесь „çав“ не указ. местоимение). ППТ. Çыннисем те тата, пурте, чăнахах, чир-чăр тесе пуль çав, ăçта тĕл пулнă, унта çаптараççĕ (позволяют бить себя прутьями, во время „сĕрен“). || Иногда употребляется для большей яркости и картинности изложения. БАБ. Старик кăна: мĕн чухлĕ пулĕ ĕнтĕ санăн вăю? терĕ, тет. Ку калат, тет: нумаях мар: çак çĕр варрине пĕр ылттăн юпа лартсан, çав юпаран тытса çĕре çавăрса ярăп çав, терĕ, тет. Шурăм-п. Шалти пӳлĕмри чӳречесем çинче сарă, хĕрлĕ, кăвак чечексем пур çав. N. Тăнă та çак çын (встал), вăл тăриччен пӳрт пулса ларнă (построилась) çав, пăхмали те çук (очень хорошая)! ППТ. Вăсем çапла, çăмартана, тепĕр иккĕ-виçĕ çăмарта çиесчĕ тесе, хăвăрт хыпса яраççĕ, анчах урăх лекмес çав вара. См. еще прим. в Оп. иссл. чув. синт. II, 232. || Иногда выражает согласие (соотв. русск.: да, конечно, разумеется). СТИК. Çапла, пурăнма питĕ хĕн çав пирĕн пек çынсене (çав придает выражению оттенок соглашения и грусти). Изамб. Т. Энтри ухмахланнă темест-и? — Çапла, тет, çав. Усен ăрăвĕ çав. || Употребляется для выражения подтверждения слов собеседника. Юрк. Апла ĕнтĕ, пулĕ çав (ну да), теççĕ итлесе ларакансем. Альш. Карчăк калат: кай çав (ну да, ступай), аранчĕ (немного) сана та парĕç, тет. Сред. Юм. Çырмара çан чôл шыв йохнă çĕрте те пĕрмай çав шывва кĕрсе çӳрет. Шывпа йохса кайтăр çав (в конце повышение голоса). || Хотя, правда. Т. VII. Амăшĕсем: хĕрĕм, пурăнма аван-и? тесе ыйтаççĕ, тет. Хĕрĕ: аван та çав, эпĕ тăнă çĕре ялан кĕтӳ хăвалаççĕ, тесе калать, тет. Изамб. Т. Тепле унпа ĕмĕре ирттермелле.— Ирттерĕн çав! Не знаю, как с нею прожить век! — Ничего не поделаешь, проживешь! (т. е. таково положение вещей). || Изамб. Т. Эсир миçен çав? А вас сколько человек? А велика ли ваша семья? (Так спрашивает человек, уже знакомый с семьей). || Ставится в безразличных и неопределенных ответах. Трхбл. Аван çывăртăн-и? — Çывăрнă çав ĕнтĕ. N. Мĕшĕн сахал ĕçлерĕн? тет.— Ĕçĕ сахал мар та, çурмалла ĕçĕн çав ĕнтĕ вăл (условия работы исполу известны): çурри ăна, тет. || Уж. КС. Апат телĕшĕнчен ашшĕ хĕрĕ çав (уж). || Соотв. русск. частице же (произносится с оттенком раздражения). Йӳç. такăнт. 7. Пĕçер ху тата, пĕлен пулсан! Пулать çав арçын (бывают же такие мужики)!. || С вопр. част. „и“ соотв. русскому что ли это. N. Сирĕн ялсем-и? — Çук, чураппансем-и çав, кушкăсем-и... (Они) из вашей деревни? — Нет, не то черепановские („черепановские что ли это“), не то кошкинские... Альш. Çапла пулчĕ çав пирĕн ĕç! Вот такие-то у нас были дела... (Заключает рассказчик повесть о том, что с ним случилось). || Дело в том, что... (заключает в себе возражение или противоречие с предыдущим). N. Эсĕ мĕшĕн ăна театăра ертсе каймарăн? — Унăн укçа çукчĕ çав. N. Эпĕ ăна хамах кӳлсе парăттăм та, манăн алă ыратат çав. Основу çавăн см. особо.
шул
[ŝjav/ŝjak]
tio (ĉi)
çав кун — en tiu ĉi tago
çавăнпа та — pro tio, так как
çак çын — tiu homo
çак хушăра — en tiu tempo
çакăн хыççăн — post tio
çакăнтан — de tie, de tiu loko
çакăнти — tiea, de tiu loko
Çавăн пекех пăхăр:
çôр пӳтек çа Çаçлюк çаак « çав » çав май çав майăн çав майлă çав маях çав пур